Sposób użycia płyt w praktyce jest różny, a zależny zawsze od celu, jaki spełnić mają. W ogólności przeszkadzają one wyrównywaniu się temperatury zewnętrznej z wewnętrzną, służą więc jako ochrona przed zimnem. Obija się niemi ściany zwrócone do strony północnej lub w ogóle zewnętrzne, dalej parapety okien, izoluje się mieszkania od zimna, ciągnącego np. z piwnic, będących lodowniami itd., dalej wykonuje się samoistne ścianki działowe, nie tylko lekkie i trwałe, ale nadto nie przepuszczające głosu, czym się wśród innych bardzo korzystnie wyróżniają.
Głosy i odgłosy, przechodzące z jednej ubikacji do drugiej stają się plagą nowoczesnych mieszkań. Obecny sposób budowy mieszkań w wielkich miastach, dążący do wyzyskania przestrzeni przez budowę cienkich betonowych ścian i cienkich stropów żelbetowych, szczególnie wspomaga przewodzenie głosu. To też rozchodzi się on przy pośrednictwie twardych posadzek, żelaznych dźwigarów i cienkich ścian po wszystkich zakamarkach domu. Tłumi się te echa – odgłosy – przy użyciu płyt izolacyjnych korkowych, torfowych i innych, lub też przez stosowanie specjalnych posadzek, wykonywanych rozmaicie, zawsze zaś z miękką, względnie plastyczną powłoką, która stanowi doskonały tłumik odgłosów. Badaniom tej kwestii poświęcono bardzo wiele czasu i pracy – przeprowadzając rozliczne doświadczenia w fizykalno-technicznym laboratorium. Istota tłumienia odgłosów ma polegać według niego na tym, że w miękkich, plastycznych, względnie porowatych masach, energia głosu przemienia się przez tarcie w niezliczonych porach materii w energię cieplną.