Izolacja korkowa

Izolacja korkowa

Płyty korkowo-asfaltowe nadają się szczególnie dobrze do wykładania ścian lodowni, w której spełniają dwojakie zadanie — nie dopuszczają ciepła do wnętrza i ochraniają mury piwnicy przed zawilgoceniem. W ubikacjach, w których gromadzi się para wodna, wykłada się ściany – a przynajmniej sufit – płytami z asfaltu korkowego.

Płyty, służące tylko do izolacji, wykonuje się z grubego korka, następnie, gdy jeszcze są gorące, posypuje się je zewnątrz drobnym miałem korkowym, którym powierzchnię się wyrównuje i powieka ją w końcu gorącym terem. Ponieważ prasowanie odpada, płyty te odznaczają się wielką lekkością, nie tracąc nic z własności izolacyjnych. Ściany niemi obite nakleja sic szarym papierem, by ciemny kolor przez nie nie przebijał i wprost na nich ściany się tapetuje. Podobne płyty – ale prasowane, o grubości około 4 cm, używane bywają do wykładania podłóg w wozach kolejowych, kursujących w okolicach północnych. Ułożone szczelnie obok siebie płyty przykrywa się chodnikami lub najczęściej linoleum.

Własność tłumienia głosu spowodowała użycie asfaltu korkowego na mury fundamentowe dynamomaszyn, maszyn drukarskich i wszelkiego rodzaju innych hałaśliwych motorów. Ta sama własność tłumienia odgłosów przyczyniła się do rozpowszechnienia użycia asfaltu korkowego do podłóg w korytarzach hoteli, szkół i szpitali. W tych razach używa się płyt, częściej jeszcze wykonuje się posadzkę w sposób podobny do asfaltu lanego, tj. masę przygotowuje się na miejscu i wylewa ją, przez co uzyskuje się posadzkę jednolitą i bez spojeń.