Zależnie od ilości zawartego w skale bitumu ma ona kolor szary do ciemno-brunatnego, na słońcu barwa jaśnieje. Podgrzana wydziela charakterystyczny zapach, w wyższej temperaturze gatunek tłusty rozpada się w proch, chudy zaś tylko rozmięka, skała nabiera przez pocieranie własności magnetycznych.

Fizyczne i chemiczne własności skał bitumicznych mogą być nawet w tym samym pokładzie zmienne, jedne partie są mniej, inne więcej terem nasycone, zależnie od tego, jak długo i w jakiej ilości tenże na nie oddziaływał. Obok kamienia „chudego” t. z. ubogiego w ter, występują partie „tłustego” a więc zasobniejszego, między tymi znachodzić się mogą części „głuchej” skały bez teru, albo wyjątkowo tłuste, przesycone.

Oznaczenie ilości bitumu zawartego w skale jest dla oceny jej jakości i użyteczności bardzo ważne, w sposób łatwy i przystępny oblicza się ją następująco:

Drobną ilość kamienia rozciera się w jakikolwiek sposób na pył, odważa się go możliwie najdokładniej, wysusza i poddaje działaniu oleju terpentynowego.