Korek potrzebny do mieszaniny uzyskuje się z odpadków, powstających przy różnego rodzaju przeróbkach drzewa korkowego w przemyśle. Odpadki te sortuje się, usuwa z pośród nich części zanieczyszczone metalem, szkłem itp., a resztę rozdrabnia się na miał korkowy w maszynach specjalnie do tego budowanych. Dla różnych celów używa się miału korkowego o różnej wielkości ziarn, zwykle waha się ona między 2 a 3 mm. Dla pewnego określonego gatunku wyrobów używa się korka stale tylko w jednej – z innymi niepomieszanej – wielkości ziarn. Dlatego miał, wychodzący z młynka, przesiewa się, sortując go starannie według wielkości.
W ogólności rozróżniamy dwa rodzaje asfaltu korkowego, mianowicie asfaltowy i także impregnowany; różnią się one sobą ilością zawartego asfaltu, w pierwszym razie stanowi on tylko powierzchowną powłokę, będącą lepiszczem, w drugim oprócz tego nasiąka w komórki korka.
obrzeża
Do materiałów, które użyte będą wewnątrz budynków, chętniej się do impregnacji korka używa asfaltów naturalnych, gdy sztuczne wydzielają silny i duszący zapach, szczególnie w letniej.
Korek miesza się z asfaltem w przyrządach i w sposób opisany poprzednio dla mastyksu. Również i tu panuje zasada, by masa wymieszana była jak najdokładniej, natomiast przy korku „ni impregnowanym” mniejszą wagę kładzie się na to by ten przesiąknął wszystkie komórki korka, w tym razie bowiem traci się wiele asfaltu sztucznego i płyta staje się ciężką. Najodpowiedniejszą jest mieszanina, składająca się ze 100 kg korka na 200 kg smoły gazowej. Smołę topi się w przygotowanym kociołku, do stopionej- w nim masy dodaje się partiami korek, przy ustawicznym mieszaniu zawartości naczynia. Temperatura topienia me może przekraczać 150 stopni Celsiusza, gdyż masa korkowa zaczyna się w mej poddawać procesowi suchej destylacji. Jeżeli dopuściło się do takiej temperatury, to korek traci swą elastyczność, robi się kruchy i łamliwy, ubywa mu więc wiele cennych zalet, a wraz z tym traci również na wartości wykonany z tej masy przedmiot. Tempera tura nie może być także za niską, bo wymieszane nie będzie dostateczne, najkorzystniejsza temperatura waha się między 140 a 149 stopni Celsiusza.
obrzeża
Gotową płynną jeszcze masę odpuszcza się wprost do form i tam ewentualnie jeszcze doprasowuje.